• Deze week interviewen we Christiaan Carlos Alberto Chammo van Achilles JO18-1. Hij maakte vorig weekeinde, uit bij EMOS, zijn debuut in het eerste. Met succes, want de kleine dribbelaar had met een doelpunt een belangrijk aandeel in de 4-1 overwinning.

    Ha Christiaan, introduceer jezelf eens...
    "Hallo, mijn naam is Christiaan Carlos Alberto Chammo. Ik ben 18 jaar en kom uit Hengelo. Ik begon op mijn 5de met voetballen voor een club. 11 jaar lang deed ik dat bij HVV Tubantia. Na die periode ben ik in Duitsland gaan voetballen bij Lowick in Bocholt. Daar spelen ze Tweede Bundesliga. Daarnaast train en speel ik ook al 6 jaar bij de PFA Academy. Verder ben ik de afgelopen jaren gescout door De Graafschap O16, FC Emmen O18 en FC Twente O21. Sinds dit seizoen speel ik bij Achilles. Ik ben een zeer snelle speler die graag dribbelt. Die graag in de diepte wordt gespeeld, maar ook in de voet, om de 1 tegen 1 aan te gaan en mijn mannetje uit te spelen. Ook ben ik een speler met veel overzicht en intelligentie. En creĆ«er ik graag kansen door dribbelend een actie te maken, mijn mannetje uit te spelen en goede passes te geven die leiden tot een goal. Mijn leven naast voetbal is naar school gaan. Ik zit op het ROC van Twente in Hengelo. Daarnaast ben ik graag samen met mijn familie en vrienden."

    Zaterdag debuteerde je voor Achilles 1, in de derby bij EMOS. Hoe was dat voor jou?
    "Leuk! Ik heb vaker tegen een eerste elftal gespeeld en heb gemerkt dat jeugdvoetbal anders is dan seniorenvoetbal. Het is allemaal wat fysieker en ruiger.  En je moet ook goed nadenken over wat je doet en welke keuzes je maakt in het veld. Ik werd goed ontvangen door de spelers en trainer en iedereen eromheen. Dat gaf me een goed gevoel om de wedstrijd te beginnen. Ik merkte op het veld al snel dat er wat extra spanning op de wedstrijd stond, omdat het een derby was. De spelers van EMOS probeerden me vaak expres te trappen, om de aanval eruit te halen. Op zich niet erg, daar word je alleen maar sterker van. Ik houd wel van zulke wedstrijden met vechtlust. Het moet alleen niet te ver gaan, het moet wel voetbal blijven."

    Hoe kijk je naar je eigen spel?
    "Ik vind dat ik een goede wedstrijd heb gespeeld. Ik ben trots dat ik gelijk gescoord heb en dat ik belangrijk was voor het team. Ook omdat het voor mij weer een nieuw team was. Met spelers die ik niet ken. Normaal is dat even wennen, maar dat was dit keer niet zo. Alles liep heel soepel."

    En je was niet de enige debutant...
    "Klopt! Nog 2 jongens van de Onder 18 deden mee, Apik en Tyshawn. Apik is mijn beste vriend die ik sinds mijn jeugd ken en waar ik al heel lang in het team mee heb gezeten. Hij is een goede, fysiek sterke verdediger. Tyshawn is een snelle, technische linksbuiten en spits."

    Gaan we je vaker zien bij het eerste?
    "Ja, het kan zo zijn dat ik vaker meedoe. Maar ik speel elke zaterdag ook een wedstrijd met mijn eigen team, met Achilles JO18-1. Daar wil ik me meer op focussen. Het is mijn doel om uiteindelijk weer naar een profclub te gaan, door keihard te werken. Ik heb daar alle vertrouwen in. Dat heb ik altijd al gehad. Met Onder 18 wil ik de eerste competitiehelft graag afsluiten als kampioen. Zodat we in de tweede seizoenshelft een divisie hoger gaan spelen. En zodat we tegen nog betere tegenstanders spelen. Zo kunnen we onszelf individueel en ook als team ontwikkelen."

    En daarna dus naar een profclub?
    "Ja, de lat bij mij ligt heel hoog. Mijn leven bestaat vooral uit voetbal. Vaak train ik ook voor mezelf. Ik houd niet van uitgaan of feestjes. Ik ben zelf ook nooit uitgegaan. Als je profvoetballer wil worden moet je al die onnodige dingen aan de kant gooien, vind ik. Dat is voor mij geen enkel probleem. Dat is al heel mijn leven zo. Sinds ik jong was, droomde ik er al van om profvoetballer te worden. Ik ga niet opgeven en ga er alles aan doen om het te worden. Of het nou voor mijn 20ste gebeurt of iets later, het maakt niks uit: ik word profvoetballer!"