• Eind 2021 kregen al onze ruim 400 leden en sponsoren het nieuwe CVV Achilles clubmagazine! Dit jaarlijkse boekwerk staat ook dit seizoen vol met mooie verhalen. Een aantal van die verhalen lichten we deze maand uit op cvvachilles.nl, waarna we het magazine online zullen aanbieden als PDF. Vandaag aandacht voor het verhaal over Mark Baas, trouw lid én hoofdsponsor.

    Als jochie van een jaar of zes trok Mark Baas in de zomer van 1993 voor het eerst het Achillesshirt over zijn schouders. Sindsdien klopt zijn hart roodgeel. Hoewel Mark al jaren niet meer voetbalt, is hij nog altijd lid. Sinds dit seizoen is hij zelfs medehoofdsponsor. Met zijn bedrijf MB Houtbewerking. Een mooi moment om Mark op te zoeken voor een interview.

    Allereerst nog eens terug naar die zomer van 1993: met een ondeugende glimlach poseert een kleine Mark, met een voetbal onder zijn arm, voor het eerst in het Achillesshirt. Hij speelt die dag zijn eerste wedstrijd ooit (als speler van de F2). Daarna volgen nog vele jaren. Van de E tot en met de A. Zijn carrière bij de senioren is vervolgens echter bijzonder kort. Mark kampt namelijk al snel met blessures en besluit te stoppen met voetballen. De liefde voor de club? Die is nooit gestopt, vertelt Mark achttien jaar later met diezelfde ondeugende glimlach.

    Al ruim 25 jaar lid
    We bezoeken Mark in zijn werkplaats, in de wijk Stadsveld. Hij werkt hier iedere week als zelfstandig ondernemer voor zijn bedrijf MB Houtbewerking. Hoe hij bij Achilles terecht kwam? “Ik zat bij Ruben Reinds in de klas en we wilden graag op voetbal. Zo zijn we samen lid geworden. We zijn het altijd gebleven. Een paar jaar geleden werden Ruben en ik nog gehuldigd voor ons 25-jarig jubileum. Dat was bijzonder om mee te maken.”

    Blessures
    Wat voor een type speler Mark was? Hij begint te lachen: “Een honderd procent rechtsback. Hard spel en slidings maken. Een groot talent was ik niet.” Toch haalde Mark het eerste elftal. “Ik heb daar twee wedstrijden meegedaan, waarna ik last kreeg van mijn enkels. Ik scheurde alles af en stopte ermee. Daarna werd ik trainer van het tweede, maar toen ik daar bij een training mijn kniebanden afscheurde, was het klaar en ben ik nooit meer teruggekeerd binnen de lijnen.”

    Achilles E1, seizoen 1996-1997. Staand, van links naar rechts: Ruben Reinds, Mark Bisschop, Tiemen Bisschop (leider), Harm van der Molen, John Niesink, Kevin Schaap. Gehurkt, van links naar rechts: Jeroen de Jong, Rudie Dubbeldam, Mark Baas, Bart ter Horst, Caimin Stevens.

    Uitlaatklep
    Om binding met de club te houden ging Mark vrijwilligerswerk doen: vlagger en leider bij het eerste en later ook vrijwilligerswerk voor het VTZ en de SVA. “Ik zag dat anderen niet meer kwamen en dat vond ik echt jammer. Die binding met de vereniging vond ik juist fijn. Daarom ben ik altijd gebleven. Achilles is voor mij een uitlaatklep. Je bent even weg van de dagelijkse sleur van werk.”

    Timmerman
    Over werk gesproken: Mark zegt dat hij al vroeg wist wat hij wilde worden. “Ik was negen. Bij mijn ouders waren ze bezig met een verbouwing. Ik zei tegen mijn ouders: ‘Ik word timmerman’. Zo gezegd, zo gedaan. “Jarenlang werkte ik voor een baas, maar sinds een paar jaar werk ik volledig voor mezelf. En dat is echt heerlijk, moet ik zeggen. Ik kan nu mijn eigen tijd invullen en zo makkelijker tijd vrij maken voor Achilles of mijn gezin.”

    Heftige periode
    Mark werd vorig jaar zomer vader van een zoontje: Duuk. Daarmee kwam er een einde aan een heftige tijd. Een jaar eerder kreeg zijn vrouw namelijk een miskraam. Ook op het werk heeft Mark een bijzondere tijd achter de rug: “Veel mensen gingen vanwege corona niet op vakantie, maar wilden hun huis of tuin opknappen. Het werd heel druk en dat is het eigenlijk nog. Qua werk was het dus ook een rare tijd, maar juist in positieve zin. Ik had en heb nog genoeg te doen.”

    Sponsoring
    Veel van zijn klantenbestand kent Mark via Achilles. Daarom vond hij het een logische stap om dit jaar hoofdsponsor te worden. Hij is er trots op. “Achilles helpt mij en ik help de club. Mooi toch?! Wat ik vooral heel stoer vind, is dat de jongens nu in een shirt lopen waar mijn logo op staat. Dat maakt het langs de lijn staan op zaterdag stiekem toch net iets leuker dan voorheen!”